Καραϊσκάκης – Ένας ήρωας για την εποχή της μετριότητας

Έφτασε Μάρτης κι ακόμα εδώ, εγκλωβισμένος στην ανέγγιχτη συνάφεια του πλήθους που αλληλοσπαράζεται παγιδευμένο απ’ τη μετριότητα της ανάπηρης ελευθερίας των καιρών. Άλλοτε τέτοιαν εποχή ανέβαινα στ΄ Άγραφα λιγάκι ν’ ανασάνω την ερημιά και τον αέρα του ύψους, κι είχα στο νου μου ν’ αχνοφέγγει το βλέμμα του καρφί και την μορφή του ‘περήφανη κι ειρωνική λίγο πριν πάει στο βόλι να χαθεί, άγγελος και διάολος μαζί, ο γυιός της καλογριάς… ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Πεντάρφανος διάβηκε όσες σκοτεινές ατραπούς τον ανάγκασαν οι ‘ματωμένες κι άστατες δυσκολίες του ασήκωτου καιρού του, ρωτώντας τον πούτζον του και βαρώντας κατά πως του ‘κοβε τουμπερλέκια και τρουμπέτες, κατέλειπε στην καταχνιά της ιστορίας φως ανεξέλεγκτο αντίστασης κι ελευθερίας. Τώρα είν’ αλλού, πολύ μακρυά, πολύ ψηλά… τίποτε πια δεν τους αγγίζει αυτούς απ’ την ανέχεια και την ολιγοσύνη των μικρόψυχων καιρών που μας συνθλίβουν εδώ κάτω.

Χρήστος Μποκόρος